De Nederlandse politie wordt al jaren gewezen op misstanden binnen de eigen organisatie op het gebied van racisme, gebrek aan diversiteit en inclusie. De Teamchef Midden-Leiden bevestigt dit vandaag nog eens door via social media haar ervaringen te delen. Ze schrijft over ““intimidatie, racisme en machtsmisbruik”

Door Sylvana Simons, partijleider Bij1

De Nederlandse politie wordt al jaren gewezen op misstanden binnen de eigen organisatie op het gebied van racisme, gebrek aan diversiteit en inclusie. Hiermee wordt niet alleen de eigen organisatie in gevaar gebracht, maar uiteindelijk de hele samenleving en mensen van kleur in het bijzonder. Dat etnisch profileren een structureel probleem is zowel op straat tegenover burgers als intern tegenover de eigen agenten wordt op pijnlijke en indringende wijze duidelijk in fe documentaire “verdacht”.

De documentaire werd gemaakt door Ctrle Alt Delete , een organisatie die zich al jaren op effectieve en constructieve wijze een kritische gesprekspartner van de politie toont.

De Teamchef Midden-Leiden bevestigt dit vandaag nog eens door via social media haar ervaringen te delen. Ze schrijft over “intimidatie, racisme en machtsmisbruik”, meldingen die zij voornamelijk ontving van collega’s uit Rotterdam en Den Haag. Teamchef Fatima zegt dat agenten die deze misstanden melden tegen een “Blue wall of silence” aan lopen en ernstige mentale en/of psychische klachten oplopen. “Mijn oproep aan leidinggevenden: koester je moedige lichtschijners, neem hen serieus, zorg voor hen. Zij zijn het morele compas van onze organisatie”, aldus de teamchef. Juist agenten die zich met hart en ziel inzetten om die broodnodige cultuuromslag te bewerkstelligen, verdienen onze steun. Vele van hen ken ik persoonlijk of kom ik regelmatig tegen op dialoogavonden met bewoners van hun wijk, tijdens netwerkbijeenkomsten of gewoon op straat. Agenten zoals Fatima, voor wie loyaliteit aan onze samenleving en onze democratische rechtsstaat automatisch belangrijker is dan loyaal blijven aan een interne cultuur van onrecht en zwijgen. BIJ1 staat pal achter eenieder die deze moed opbrengt.

“Juist agenten die zich met hart en ziel inzetten om die broodnodige cultuuromslag te bewerkstelligen, verdienen onze steun.”

Als er binnen de politieorganisatie al sprake is van racisme en machtsmisbruik hoeven wij niet verbaasd te zijn dat ook burgers hiervan slachtoffers worden.

In eerder genoemde documentaire vertelt ondernemer Giovanni Adriaan over de avond dat hij nietsvermoedend met een vriendin in zijn auto zat om voor hij het wist in een politie-nekklem te eindigen. Dat Giovanni niet liegt maken de beelden van zijn Facebook Live-stream, ook te zien in de documentaire, duidelijk. Ik ken de beelden maar al te goed: ik was een van zijn live volgers op die bewuste avond. Ik ken Giovanni al meer dan 30 jaar. Toen ik die avond mee keek, liepen de tranen over mijn wangen en de rillingen over mijn rug. Maar het sterkte mij in de overtuiging waarmee BIJ1 mede is opgericht: een einde aan het structurele racisme en machtsmisbruik binnen de politieorganisatie zodat elke Nederlander zich beschermd en bediend weet door de nationale politie.

BIJ1 pleit voor praktische middelen als landelijke invoering van bodycams, maar vooral voor een radicale cultuuromslag binnen de Nationale Politie. Dat begint bij de huidige leiding. Als moedige teamchefs zoals Fatima zich inzetten om de toxische cultuur te doorbreken moeten zij op onvoorwaardelijke steun kunnen rekenen van de hoge heren bovenop de apenrots. En het feit dat juist daar elke vorm van openlijke afwijzing en doelgerichte actie ontbreekt, spreekt volgens mij boekdelen. Niet dat het mij verbaast. De politie is niet de enige organisatie waarbinnen het old boys netwerk aan de top moeite heeft de old boys overtuigingen aan de kant te zetten of op z’n minst te bevragen en ruimte te maken voor de realiteit van het heden en de oplossingen voor de toekomst. Letterlijk. Met een enorme behoefte aan menskracht, heeft de politie Nederlanders van kleur nodig om nieuwe perspectieven de organisatie binnen te brengen en een betere weerspiegeling van onze demografisch veranderende samenleving te zijn, met name in de grote steden.

Zij is echter wel de enige die door de wetgever gemachtigd is geweld te gebruiken om haar taken naar behoren uit te kunnen voeren. Juist daarom dient zij verantwoordelijkheid te nemen in het onvoorwaardelijk respecteren van mensenrechten bij die uitvoering. Niet alleen BIJ1 en Ctrle Alt Delete constateren dat het daar mis gaat.

“Als er binnen de politieorganisatie al sprake is van racisme en machtsmisbruik hoeven wij niet verbaasd te zijn dat ook burgers hiervan slachtoffers worden.”

De ECRI, het mensenrechtenorgaan van de Raad van Europa, stelt dat Nederlandse politieagenten “verreikende controlebevoegdheden” heeft, terwijl er bij verkeerscontroles “geen enkele wettelijke beperkingen” zijn. Haalt u er de beelden uit de documentaire nog maar eens bij als u wilt weten waarom dit een ongewenste combinatie is, en simpelweg levensgevaarlijk als we er de interne cultuur van toxische loyaliteit aan elkaar bij optellen.

In een onlangs verschenen rapport adviseert de ECRI de Nederlandse overheid om “een nieuwe wet of bindende regelgeving voor redelijke verdenking in te voeren, zodat bevoegdheden voor controles, surveillance en onderzoek alleen op grond van een verdenking op basis van objectieve criteria kunnen worden uitgeoefend”.

BIJ1 ondersteunt deze aanbeveling en roept de Nederlandse overheid op deze ten uitvoer te brengen. De reactie van de Nederlandse overheid op de aanbevelingen stemt echter niet hoopvol.

Het zal aankomen op de moed van agenten en burgers die zich blijven uitspreken. BIJ1 staat pal achter hen.