Skip to content

Ben jij BIJ1 ?

Kom in actie en doe mee
voor radicale gelijkheid.

DOE
MEE

Abortus


13-11-2020

Dit achtergrondstuk hoort bij hoofdstuk 9 Recht op zelfbeschikking uit ons verkiezingsprogramma.

Wereldwijd staan vrijheden en rechten zoals abortus onder druk. Ook in Nederland zijn er signalen dat er nog altijd huisartsen zijn die moraliserend omgaan met abortus, door hun morele oordeel mee te nemen in het wel of niet doorverwijzen van een ongewenst zwanger persoon naar een abortuskliniek. Er is geen transparantie in de Wet Afbreking Zwangerschap, wat betekent dat er geen zicht is op hoe huisartsen de beslissing (zouden moeten) maken over het wel of niet doorverwijzen naar een abortuskliniek.

BIJ1 spreekt zich hier hard tegen uit, en vindt dat de overheid hetzelfde moet doen. Er is nog altijd een taboe rondom abortus. Dit valt niet alleen te zien aan de groeiende protesten rondom abortusklinieken, maar ook aan de uitzonderingspositie die aan abortuszorg is toegekend ten opzichte van reguliere zorg.

Abortus staat nog altijd in het Wetboek van Strafrecht. Abortus wordt nog altijd behandeld als een criminele kwestie in plaats van een medische zaak – onterecht, wat ons betreft. Abortus moet dus uit het Wetboek van Strafrecht. Om het taboe rondom abortus tegen te gaan zou het ministerie van VWS een campagne moeten starten om abortus bespreekbaar te maken. Het is belangrijk dat ongewenst zwangere personen het gevoel hebben dat ze hierover mogen en kunnen praten in alle vrijheid.

Abortusklinieken zijn in Nederland van hun financiering afhankelijk van subsidies die zij jaarlijks moeten aanvragen. Dit geeft abortuszorg een uitzonderingspositie. Ook is er maar een beperkt aantal abortusklinieken in Nederland, waardoor er mensen zijn die soms ver moeten reizen (bijvoorbeeld van Harlingen naar Groningen). Ook wordt niet voor alle ongewenst zwangere personen abortus nu vergoed, en klinieken mogen zelf bepalen of en hoeveel korting zij geven aan mensen die niet verzekerd zijn onder de WLZ (Wet Langdurige Zorg), zoals ongedocumenteerde mensen.

Tegen al deze beperkende factoren en regelgeving spreekt BIJ1 zich uit. Abortuszorg is een urgente zorg die voor iedereen volledig toegankelijk moet zijn. BIJ1 is ook van mening dat abortuszorg onder de reguliere zorg zou moeten vallen. Dit betekent ook dat er geen aparte abortusklinieken meer zijn, maar abortusafdelingen in alle verloskundigenpraktijken en andere medische centra. Dit bevordert niet alleen de bereikbaarheid voor de cliënt, maar ook de bereikbaarheid voor abortusartsen zelf.

BIJ1 is van mening dat iemand die ongewenst zwanger is altijd het recht heeft om in alle vrijheid een keuze te kunnen maken. De overheid heeft de plicht om deze vrijheid te waarborgen. Er moet dus een einde komen aan de verplichte 5 dagen bedenktijd, die er soms voor zorgt dat ongewenst zwangere personen langer moeten wachten dan zij willen. Dit kan leiden tot gevoelens van machteloosheid en stress. Ook moeten mensen die hun zwangerschap willen beëindigen kunnen rekenen op onafhankelijke en onpartijdige hulp bij deze moeilijke beslissing. Deze zorgverlener zou, net als bij andere zorg, keuzehulpgesprekken aan de ongewenst zwangere persoon moeten aanbieden, zonder een moreel oordeel aan deze gesprekken te verbinden. Het is belangrijk dat de overheid geen subsidies meer verstrekt aan organisaties die deze onafhankelijke hulp niet bieden.

Ook moet de abortuspil toegankelijker zijn. Niet alle huisartsen schrijven deze voor. Dit zou wel genormaliseerd moeten worden, en het is belangrijk dat huisartsen hierin gaan samenwerken met abortusklinieken en verloskundigenpraktijken.

Tot slot is het belangrijk dat er meer ervaringsdeskundigheid komt in de abortuszorg. Het stigma rondom abortus is op het moment zo groot, dat maar weinig mensen hun zorgervaring delen. Om de abortuszorg te kunnen verbeteren, is het belangrijk dat mensen die een abortus hebben gehad hierover mee kunnen praten.